حالت های بیانی (Stile e registri linguistic)

سبک

سبک به نحوه بیان ایده‌ها توسط یک نویسنده یا گوینده گفته میشود که می‌تواند بسته به عوامل مختلفی متفاوت باشد، از جمله:

1. رسمیت: می‌تواند رسمی، غیررسمی یا محاوره‌ای باشد.

   • مثال رسمی: “Gentile Signore, la ringrazio per la sua disponibilità.” (آقای محترم، از شما برای در دسترس بودن‌تان سپاسگزارم.)
   • مثال غیررسمی: “Ciao, grazie per avermi aiutato!” (سلام، از اینکه به من کمک کردی متشکرم!)

2. تُن: تن می‌تواند جدی، کنایه‌آمیز، طعنه‌آمیز، شاد و …باشد.

   • مثال جدی: “La situazione è critica e richiede attenzione immediata.” (وضعیت بحرانی است و نیاز به توجه دارد.)
   • مثال کنایه‌آمیز: “Oh, certo, perché non ho niente di meglio da fare!” (آه، البته، چون من هیچ کار بهتری برای انجام دادن ندارم!)

3. واژه‌گزینی: انتخاب کلمات می‌تواند بر سبک تأثیر بگذارد. واژه‌گزینی غنی و متنوع می‌تواند متن را جالب‌تر کند.

   • مثال با واژه‌گزینی ساده: “Il gatto è carino.” (گربه زیبا است.)
   • مثال با واژه‌گزینی غنی: “Il felino è estremamente affascinante.” (این گربه به شدت جذاب است.)

گویش

گویشهای زبانی به سطوح مختلف رسمی و استفاده از زبان بر اساس زمینه ارتباطی اشاره دارند. گویش های زبانی اصلی عبارتند از:

1. گویش رسمی: در موقعیت‌های رسمی، دانشگاهی یا حرفه‌ای استفاده می‌شود. با زبانی دقیق و ساختار پیچیده مشخص می‌شود.

   • مثال: “La presente comunicazione ha lo scopo di informarla riguardo alle nuove normative.” (این ارتباط به منظور اطلاع‌رسانی درباره قوانین جدید است.)

2. گویش غیررسمی: در موقعیت‌های روزمره، بین دوستان یا خانواده استفاده می‌شود. با زبانی محاوره‌ای و جملات کوتاه مشخص می‌شود.

   • مثال: “Hey, come va?” (هی، چطوری؟)

3. گویش محاوره‌ای: یک زیرمجموعه از فرم غیررسمی، که در مکالمات غیررسمی استفاده می‌شود. ممکن است شامل عبارات اصطلاحی و زبان عامیانه باشد.

   • مثال: “Figo! Andiamo a divertirci!” (عالیه! بریم خوش بگذرانیم!)

4. گویش تخصصی: در زمینه‌های خاص، مانند علم، فناوری یا حقوق استفاده می‌شود. با زبانی تخصصی و اصطلاحات فنی مشخص می‌شود.

   • مثال: “L’analisi statistica ha rivelato una correlazione significativa tra le variabili.” (تحلیل آماری نشان داد که یک همبستگی معنادار بین متغیرها وجود دارد.)

اهمیت سبک و گویش زبانی

درک و توانایی استفاده از سبک‌ها و گویشهای زبانی مختلف برای:

• سازگاری در ارتباط: توانایی سازگاری زبان خود بر اساس مخاطب و زمینه به برقراری ارتباط مؤثرتر کمک می‌کند.
• جلوگیری از سوء تفاهم: استفاده از ثبت مناسب می‌تواند از سوء تفاهم‌ها جلوگیری کند و اطمینان حاصل کند که پیام به درستی دریافت می‌شود.
• بیان احساسات و نیت‌ها: سبک و تن می‌توانند بر نحوه درک احساسات و نیت‌ها توسط دیگران تأثیر بگذارند.